Μελέτη: Η συμβολή των γονιδίων στην παχυσαρκία είναι μικρότερη από αυτή που πιστεύαμε

Η νέα έρευνα, που δημοσιεύεται στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Clinical Nutrition υποδεικνύει ότι τα γονίδια για τον Δείκτη Μάζας Σώματος μπορεί να είναι υπεύθυνα για ποσοστό μικρότερο του 1% για την παχυσαρκία.

Ευρωπαίοι ερευνητές, με επικεφαλή την Ruth Loos, PhD,από τη Μονάδα Επιδημιολογίας του Νοσοκομείου Addenbrooke's στο Cambridge, διεξήγαγαν μια γενετική έρευνα σε περισσότερους από 20,000 ανθρώπους που συμμετείχαν στην έρευνα EPIC (προοδευτική έρευνα για τον καρκίνο και τη διατροφή).

Στο 10ο Πανελλήνιο Συνέδριο Διατροφής- Διαιτολογίας που πραγματοποιήθηκε στο Θέατρο Badminton στις 13-15 Νοεμβρίου παρουσιάστηκαν τα τελευταία δεδομένα στο χώρο της γενετικής και την ύπαρξη γονιδιακής συσχέτισης για την εμφάνιση της παχυσαρκίας, από την κα Ruth Loos. Συγκεκριμένα, το 64% του λευκού πληθυσμού έχει έναν γενετικό παράγοντα κινδύνου εμφάνισης παχυσαρκίας ενώ η συστηματική σωματική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει μέχρι και 40% τη γενετική προδιάθεση που έχει κάποιος για παχυσαρκία.

Στο editorial του περιοδικού, ο Claude Bouchard από το Βιοχημικό Ερευνητικό Κέντρο του Pennington στο Baton Rouge της Louisiana είπε ότι τα νέα ευρήματα διευρύνουν την προηγούμενή μας κατανόηση για τον ρόλο της γενετικής στην παχυσαρκία.

«Η επιδημία της παχυσαρκίας που αντιμετωπίζουμε σήμερα ξετυλίχτηκε μέσα στις προηγούμενες δεκαετίες και δεν μπορεί να εξηγηθεί ξεκάθαρα από τις αλλαγές στην συχνότητα εμφάνισης των αλληλομόρφων (γονιδίων) που θεωρούνται υπεύθυνα γι’ αυτήν», έγραψε ο Bouchard. «Είναι πιο πιθανό να είναι υπεύθυνη μια αλλαγή στο κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον που ενθαρρύνει την πρόσληψη και αποθαρρύνει την κατανάλωση ενέργειας, συμπεριφορά που δεν συμβαδίζει με το γονιδίωμα που έχουμε κληρονομήσει».

Ο Bouchard συνεχίζει λέγοντας ότι η κύρια αναπάντητη ερώτηση είναι «αν θα είναι ποτέ πιθανό να εκμεταλλευτούμε την πρόοδο της κατανόησής μας για τη γενετική βάση της παχυσαρκίας ώστε να αναγνωρίσουμε τα άτομα που είναι σε κίνδυνο να εμφανίσουν παχυσαρκία πριν προσλάβουν μεγάλη ποσότητα σωματικού βάρους και λιπώδους ιστού».

Στο άρθρο του, ο Bouchard πρόσθεσε ότι «τα οφέλη που προσκομίζουμε από την κατανόησή μας για την γενετική αρχιτεκτονική της παχυσαρκίας θα πρέπει να μας οδηγήσουν σε νέες και ενδιαφέρουσες μελέτες στην βιολογία και την συμπεριφορά της ρύθμισης της ενεργειακής ισορροπίας.