Ποιος (θέλω να) είμαι;

Στο προηγούμενο άρθρο μου έγραψα ότι το να θέλω να αλλάξω και να μπορώ να αλλάξω είναι δυο πολύ διαφορετικές καταστάσεις. Για την ακρίβεια, πιο συχνά παραμένω στην ίδια κατάσταση που είμαι- προσπαθώ να οδηγήσω μπροστά το αμάξι (εαυτό) πατώντας γκάζι με σθένος (θέληση για αλλαγή) και, ταυτόχρονα, πατάω το φρένο (ανοσία στην αλλαγή). Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια πρώτη προσέγγιση σε αυτό.

Σήμερα θέλω να σας συστήσω την Ελένη, μια πολύ γλυκιά γυναίκα στα 39 της. Η Ελένη, λοιπόν, θέλει να χάσει «τα κιλά της εγκυμοσύνης της». Όταν ξεκίνησα να παίρνω το ιστορικό και μου είπε τις ηλικίες των κοριτσιών της, δώδεκα και εννέα ετών, την κοιτάω ερωτηματικά και αρχίζει να γελάει, λέγοντάς μου ότι τις έμειναν «κάποια κιλάκια» από την τελευταία εγκυμοσύνη της που δεν μπορεί να χάσει με τίποτα. Έχει προσπαθήσει αρκετές φορές με διαιτολόγους, σκευάσματα, ενδοκρινολόγους, έκανε και το τεστ δυσανεξίας τροφών (παρακαλώ, ρωτήστε έναν επιστήμονα διαιτολόγο να σας πει τι ισχύει για αυτό), βελονισμό για την μείωση της όρεξης και πολλά άλλα. Μπορεί να είχε μια μικρή απώλεια κιλών στην αρχή, αλλά στη συνέχεια ξανάπαιρνε τα κιλά, ίσως και περισσότερα. Το φαινόμενο της επαναπρόσληψης του απολεσθέντος βάρους, γνωστό και ως “yo-yo effect”, είναι πολύ σύνηθες για εμάς τους διαιτολόγους, ίσως και από τα πιο προκλητικά θέματα που έχουμε να ασχοληθούμε.

Αποφασίσαμε, λοιπόν, να δοκιμάσουμε το Diet Coaching, όπου συνειδητοποίησε από την αρχή ότι αυτή η προσέγγιση είναι διαφορετική και πιο απαιτητική από τη μεριά της, από ό,τι είχε δοκιμάσει ως τώρα.

Το πρώτο πράγμα που κάναμε είναι να εντοπίσουμε ποιος είναι ο ακριβής στόχος της. Εκείνη λέει «να χάσω 15-20 κιλά». Ναι,  αυτός είναι ένας στόχος, ρεαλιστικός ή μη δεν έχει σημασία τώρα, αλλά να… Δεν είναι «σέξυ» στόχος, είναι άνευρος και δεν περιέχει μέσα κανένα συναίσθημα (εκτός, ίσως, από κάποια αρνητικά συναισθήματα που συνοδεύουν την έννοια της στέρησης για να χάσει κάποιος 15- 20 κιλά). Ξαναρωτώ, λοιπόν:

«Φαντάσου τον εαυτό σου με 15-20 κιλά λιγότερα. Τι φοράς, πώς αισθάνεσαι, τι σκέφτεσαι, τι άρωμα φοράς, τι κάνεις διαφορετικό στην καθημερινότητά σου; Περιέγραψέ μου αυτή τη γυναίκα με κάθε λεπτομέρεια, ώστε να μπορώ να τη δω με τα μάτια της φαντασίας μου».

Σκέφτεται λίγο... «Φοράω πιο ωραία ρούχα, με περισσότερο χρώμα και ζωντάνια, είμαι χαρούμενη και υγιής, μου αρέσει το σώμα μου και αισθάνομαι πολύ καλά όταν πηγαίνω τις κόρες μου στις διάφορες δραστηριότητές τους και τις βλέπω ότι θαυμάζουν τη μητέρα τους, βγαίνω πιο συχνά με τις φίλες μου για καφέ. Ο άντρας μου με βλέπει λίγο διαφορετικά, αναθερμαίνεται η σχέση μας και κάνουμε σεξ πιο συχνά (εδώ υπάρχει ένα πολύ ωραίο, πονηρό, χαμογελάκι), σαν να είμαστε ερωτευμένοι ξανά. Πηγαίνω με άλλον αέρα στη δουλειά, έχω περισσότερη αυτοπεποίθηση και αισθάνομαι ότι η ζωή μου μού ανήκει. Και το άρωμά μου έχει κάτι από λουλούδια, ελευθερία και φρεσκάδα!».

Ξέρετε, η δουλειά μου είναι μαγική, το πιστεύω. Μπροστά μου, η Ελένη έχει μεταμορφωθεί για λίγο στην γυναίκα που περιγράφει- σχεδόν τη βλέπω να περπατά μπροστά μας, τη μυρίζω και διακρίνω αυτόν τον αέρα αυτοπεποίθησης που αισθάνεται. Μου λέει ότι αυτή η εικόνα της έδωσε δύναμη να ξεκινήσει άλλη μια προσπάθεια. Φυσικά, αυτό δεν είναι αρκετό από μόνο του. Η δουλειά μου δεν είναι να σας κάνω να πιστέψετε ότι μπορείτε. Είτε πιστεύετε ότι μπορείτε, είτε πιστεύετε ότι δεν μπορείτε, έχετε δίκιο (κλεμμένο είναι αυτό, αλλά συμφωνώ απόλυτα).

Τη ρωτώ ποια είναι τα εμπόδια που συναντά σε κάθε προσπάθεια που έχει κάνει ως τώρα να χάσει το βάρος που θέλει και δεν μπορεί να φτάσει σε αυτή την τόσο ωραία εκδοχή του εαυτού της. Μου λέει ότι έχει παρατηρήσει τον εαυτό της να επαναλαμβάνει κάποιες συμπεριφορές:

·         Λέω στον εαυτό μου να μην έχω στο σπίτι συγκεκριμένα φαγητά γιατί είναι πειρασμός, αλλά τελικά τα αγοράζω σε μικρότερες ποσότητες (και τα τρώω!).

·      Όταν βγαίνουμε έξω για φαγητό, λέω στον εαυτό μου ότι θα φάω τη μισή μερίδα, τη χωρίζω κιόλας στα δυο. Όταν, όμως, περάσει λίγο η ώρα και οι υπόλοιποι τρώνε ακόμα, θα τη φάω ολόκληρη.

·         Γράφομαι στο γυμναστήριο για ένα χρόνο και τελικά δεν πάω.

·      Φτιάχνω κανόνες: να μην τρώω μετά τις 8μμ, 8 ποτήρια νερό την ημέρα, όχι τηγανιτά κα. Τα ακολουθώ για λίγο αλλά μετά πάλι, καθόλου.

·         Τις «καλές» μέρες, επαινώ τον εαυτό μου στις 10μμ που τα κατάφερε σήμερα και πήγα στο γυμναστήριο και έφαγα σωστά. Αισθάνομαι πολύ καλά και δυνατή και με επιβραβεύω με λίγο γλυκό ή παγωτό.

Σε αυτό το σημείο μου απευθύνεται έντονα: «Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο απεχθάνομαι τον εαυτό μου που είμαι χοντρή! Κι όμως, δεν μπορώ να σταματήσω αυτές τις συμπεριφορές!»

Ωραία, φτάσαμε σε ένα σημείο που είμαστε έτοιμοι να διερευνήσουμε τους λόγους που εμείς οι ίδιοι σαμποτάρουμε τις προσπάθειές μας για αλλαγή. 

Ως την επόμενη εβδομάδα, λοιπόν, σας αφήνω με το διατροφικό moto μου: “Wellness is a collection of paths; knowledge and action”.