Θέλω να μάθω ποιος είμαι (Μέρος Α- Ο Διάλογος)

• Θέλω να μάθω ποιος είμαι.
• Αλήθεια;
• Ε, αλήθεια, αφού το θέλω. Πώς θα μάθω τι μου φταίει, πώς να βελτιωθώ, πώς να αλλάξω αν δεν μάθω πρώτα ποιος είμαι;
• Ναι, λογικό. Λογικό, δεν μπορώ να πω. Βασικά, το λένε και οι ψυχολόγοι: «να μάθεις τον εαυτό σου, ποιος είσαι και τι θέλεις». ΟΚ, συμφωνώ. Να μάθεις ποιος είσαι και τι θέλεις. Ποιος είσαι;
• Ε, αυτό ρωτάω.
• Και ποιος θα σου απαντήσει;
•  Δεν ξέρω.
• Ποιος ξέρει;

(Σιωπή)

• Συγγνώμη, δεν άκουσα.
• Δεν ξέρω τώρα, μπερδεύτηκα.
• Κι αν σου πω ότι εσύ ξέρεις καλύτερα από τον καθένα τον εαυτό σου;
• Ε όχι, δεν τον ξέρω!! Αυτό λέω, ότι θέλω να τον μάθω. Πες μου τι να κάνω.
• Δεν ξέρω να σου πω. Ξέρω μόνο να σου πω τι βλέπω. Που και πάλι είναι λάθος για σένα, γιατί θα το μεταφράσω μέσα από τα δικά μου μάτια που έχουν διαφορετική αντίληψη από τη δική σου. Κι αν ρωτήσεις κι άλλον για δεύτερη γνώμη, θα πάρεις ακριβώς αυτό: μια δεύτερη γνώμη. Και τρίτη και τέταρτη.
• Μπερδεύτηκα.
• Ναι. Σωστά. Ωραία, θα το πάμε ανάποδα μπας και βγάλουμε μια άκρη: Ποιος είσαι όταν δεν είσαι αυτός που είσαι;

(Σπινθηροβόλο βλέμμα αγελάδας) 

• Τι εννοείς;
• Ό,τι καταλαβαίνεις. Ποιος είσαι αν βγάλεις όλα όσα σε προσδιορίζουν, σε χαρακτηρίζουν;
• …
• Αν βγάλεις αυτό το σακάκι, δεν οδηγείς αυτό το αυτοκίνητο, δεν έχεις αυτή τη δουλειά, δεν έχεις αυτή την οικογένεια, δεν έχεις τίποτα που να σε ορίζει υλικά, ποιος είσαι;
• Αυτό είναι ακόμα πιο μπερδευτικό. Μήπως να πάμε πάλι να δούμε ποιος είμαι;
• Και που ξέρεις ότι αυτός που είσαι μπορεί να προσδιοριστεί με τις λέξεις που υπάρχουν;
• Τι εννοείς;
• Υπάρχουν λέξεις να δώσουν κάποιους χαρακτηρισμούς στην προσωπικότητά σου. Αυτό θα ήταν η απάντηση που ψάχνεις;
• Όχι, είναι περιφερειακές λέξεις. Ψάχνω ποιος είμαι, στον πυρήνα μου ρε παιδί μου, στο βάθος, ο γνήσιος εαυτός μου. Καταλαβαίνεις τι ψάχνω;
• Καταλαβαίνω τι λες, όμως πώς θα ξέρεις τι ψάχνεις αν δεν το έχεις δει ποτέ; Πώς θα ξέρεις ότι αυτό που βλέπεις είναι και αυτό που ψάχνεις;
• Θα το καταλάβω.
• Πώς;
• Θα νιώσω ικανοποίηση, ηρεμία, δεν ξέρω, κάπως! Με εκνευρίζεις με τις ερωτήσεις σου!!
• Το καταλαβαίνω, όμως θεωρώ άτοπη την αναζήτηση. Πώς ψάχνεις να βρεις ποιος είσαι όταν δεν ξέρεις πού να κοιτάξεις, τι να κοιτάξεις, τι να ψάξεις, πώς θα είναι αυτό που θα βρεις, αν θα το αναγνωρίσεις; Αν βρεις στην πορεία πράγματα που δεν σου αρέσουν; Που δεν ταιριάζουν με την τωρινή ζωή σου; Τι θα έκανες τότε;
• Ας βρω εγώ ποιος είμαι και θα ξέρω γιατί δεν μπορώ να αλλάξω αυτό που θέλω να αλλάξω.
• Και πώς θα σε βοηθήσει να αλλάξεις όταν βρεις ποιος είσαι;
• Ε, θα ξέρω γιατί δεν μπορώ να αλλάξω! Μα είναι πολύ ξεκάθαρο!
• Άρα μου λες ότι μέχρι να βρεις ποιος είσαι, δεν θα μπορείς να αλλάξεις αυτό που θέλεις να αλλάξεις.
• Αφού δεν μπορώ μέχρι στιγμής, πιστεύω ότι μόνο έτσι. Θα ξέρω τότε τι να κάνω.